Begin dit jaar werd bekend dat de gemeente Groningen aanzienlijk zou worden gekort op het budget voor reintegratie. Dat is het geld dat van de landelijke overheid komt en gebruikt wordt voor het (opnieuw) aan het werk krijgen van uitkeringsgerechtigden. Daar worden cursussen en sollicitatietrainingen van betaald, en loonkostensubsidies, maar ook allerlei projecten om allochtone vrouwen of jongeren met problemen aan het werk te krijgen. En een groot deel van het geld gaat naar de gesubsidieerde arbeid.
In 2010 kreeg de gemeente Groningen 45 miljoen euro reintegratiegeld, 30 miljoen daarvan ging naar de gesubsidieerde arbeid. In de kabinetsplannen gaat dat bedrag van 45 miljoen terug naar 13 miljoen in 2015 (tenminste, dat was het beeld tot ongeveer een maand geleden).
In totaal zijn er zo’n 1500 gesubsidieerde banen, waaronder bv. de relatief nieuwe seniorenbanen. Er zitten veel tijdelijke banen bij, maar ook de ongeveer 500 zgn. “blijvers” op maatschappelijke banen. Over deze 500 banen en mensen gaat het grootste deel van de discussie. Het zijn de voormalige Melkertbanen, banenpoolers en ID-banen. De landelijke overheid heeft al in 2004 zijn bijdrage voor deze banen stopgezet en Groningen heeft vervolgens een deel van die banen behouden door ze te betalen uit het reintegratiebudget. Elke vier jaar worden de afspraken over de maatschappelijke banen opnieuw bekeken. De huidige afspraken liepen af eind 2011.
Eind maart verschenen er twee nota’s van het college: eentje over de afbouw gesubsidieerde arbeid en een tweede (Actief in Goede Banen) over het nieuwe reintegratiebeleid. Het college stelde in de nota over de gesubsidieerde arbeid voor de gesubsidieerde arbeid af te bouwen in een aantal jaren en daarbij een reeks aan flankerende maatregelen te nemen om aan de ene kant werkgevers te stimuleren hun gesubsidieerde medewerkers in dienst te nemen en anderzijds om medewerkers op een andere manier aan het werk te helpen.
Vanaf het begin was er veel protest tegen de maatregelen. Dat is ook logisch, want het gaat om mensen die al heel lang nuttig werk doen voor heel veel instellingen in de stad. Een (groot) deel van deze mensen staat hoogstwaarschijnlijk één van de komende jaren ontslag uit hun huidige gesubsidieerde baan te wachten.
Onze eerste reactie op de nota was in eerste instantie enigszins berustend: het is met een bedrag van 13 miljoen euro onmogelijk om de huidige gesubsidieerde banen in stand te houden en om het bedrag structureel bij te passen uit andere middelen is ook haast niet te doen. Het geld van de rijksoverheid is onmisbaar om het huidige niveau in stand te houden. Wel zagen we nog wel mogelijkheden om de afbouw wat beter te regelen. Maar ook wij vonden dat het resterende geld niet naar een beperkte groep van ongeveer 500 mensen zou moeten gaan. Er zijn nog 8000 andere klanten van Sozawe die ook hulp en ondersteuning nodig hebben.
Maar inmiddels is duidelijk geworden dat er in 2015 niet 13 miljoen, maar zo’n 8 miljoen meer beschikbaar is. Dat is geen oplossing voor alle problemen, maar het geeft wel meer rek en er moet nu toch iets meer mogelijk zijn.
In de inspraakperiode zijn er veel reacties gekomen van burgers en instellingen in de stad. Daaronder was een alternatief plan van een negental grotere werkgevers in de gesubsidieerde arbeid (o.a. Werkpro, OOG, Stichting Huis, Mamamini). Zij stellen voor 300 banen in stand te houden door een derde door de werkgevers te laten betalen, een derde door de dienst Sozawe en een derde door andere betrokken diensten. Het plan als geheel één op één overnemen zal moeilijk worden, maar het is een waardevolle denkrichting.
Ook zelf blijven we als fractie nadenken en zoeken naar de beste oplossing. Nog veel landelijk beleid is nog niet duidelijk. Bij het ondertekenen van het bestuursakkoord tussen het rijk en de gemeenten zal duidelijk worden hoe de toekomst van de WSW, de Wahjong en andere sociale regelingen er uit gaat zien. En ook hoe dat zich verhoudt tot het reintegratiebudget.
In juli gaat de raadscommissie Werk en Inkomen en daarna de hele raad zich opnieuw buigen over de afbouw van de gesubsidieerde arbeid en toekomst van de reintegratie.
De nota is te vinden op deze pagina van de gemeentelijke website: