Wat moeten we nou met lachgas?

Wat is het probleem?

Er zijn wat ons betreft drie problemen met betrekking tot het gebruik van lachgas.

Allereerst het meest zichtbare probleem: de zooi die het op straat veroorzaakt. Een wandeling door de Poelestraat op vrijdagochtend doet je vermoeden dat er net een groep clowns doorheen gestormd is. Overal liggen lege ballonnen en lachgaspatronen. Mensen ergeren zich daar terecht aan. Het is namelijk lelijk en overbodig.

Dan hebben we een gezondheidsprobleem. Net zoals met alle verdovende middelen, komt bij overmatig gebruik een bepaald risico kijken. Daarnaast zijn bij lachgas de langetermijneffecten nog niet bekend. Dat kan ernstige gevolgen hebben voor de gebruiker of voor iemand anders.

Als laatst hebben we met een groot milieuprobleem te maken. Lachgas is namelijk een broeikasgas. Eén ballonnetje lachgas is net zo milieuvervuilend als het verbranden van een liter diesel.

Wat houdt het verbod nu in?

Daarover is het belangrijk wat misverstanden uit de weg te ruimen. Lachgas is in Groningen op dit moment niet verboden. In de regels die in 2021 ingaan staat dat lachgas dan niet meer op straat gebruikt mag worden, wel thuis of in de club- mits het geen hinder veroorzaakt. Door het straatverbod op te nemen in de apvg hebben de politie en handhaving een haakje om bijvoorbeeld hangjongeren ergens weg te sturen. Ook kan het gemeentebestuur lachgas zo op sommige plekken (bijvoorbeeld binnen de diepenring) helemaal verbieden.

Wat wil GroenLinks?

Wij vinden zo'n verbod erg kort door de bocht. Net zoals met drugs kunnen we hier politiek gezien flink mee experimenteren. Dat doen we dan graag in overleg met, bijvoorbeeld, de mensen die ballonnetjes verkopen. Dat is namelijk nog helemaal niet gedaan. Het is een jonge, ongereguleerde sector die staat te springen om regelgeving. We zouden afspraken met verkopers kunnen maken over hoe we het bijhorende afval kunnen tegengaan.

Stel je bijvoorbeeld het volgende voor: elke verkoper verkoopt ballonnen in één kleur, desnoods met een logo erop. Hierdoor kan de gemeente de verkoper verantwoordelijk maken voor het afval dat zijn ballonnen produceren. Door bijvoorbeeld een soort statiegeld op de ballonnen te heffen zorgt de verkoper dat ze niet in de goot belanden na gebruik. Ook zou de verkoper schoonmakers in dienst kunnen nemen.

We doen al iets vergelijkbaars met bijvoorbeeld fastfoodrestaurants. Zo lag het Sontplein afgelopen mei telkens vol met verpakkingen van de daar gelegen restaurants. De gemeente ging daarom in gesprek met de beheerders van het plein én de restaurants om het op te lossen.

Wat voor GroenLinks voorop blijft staan is dat we in dit soort gevallen met betrokken partijen in gesprek moeten gaan. Een verbod instellen zonder eerst met de mensen achter dit vrij nieuwe fenomeen te hebben gesproken is kort door de bocht.