Door een groep van bijna drieduizend mensen als kwetsbaar en niet zelfredzaam te labelen, doet de Socialistische Partij tekort aan de veerkracht van ieder individu. De SP betoogt in het Dagblad van het Noorden van dinsdag 29 september dat GroenLinks en de Partij van de Arbeid in Groningen „meewerken aan de afbraak van de zorg”. Die afbraak bestaat volgens de SP uit de huishoudelijke hulp die mensen vanaf 1 januari, wanneer dat kan, zelf moeten regelen en/of betalen. Feitelijk betoogt de SP dat overal, ook in alle plaatsen waar de SP in het college zit, de zorg wordt afgebroken. GroenLinks-raadsleden Kris van der Veen en Glimina Chakor roepen de partij op samen op te trekken: niet tegen dit college, maar voor alle inwoners van Groningen.
Er is de afgelopen jaren hard gewerkt in Groningen aan, zoals dat wordt genoemd: de vernieuwing van het sociaal domein. Niet langer zijn Rijk of Provincie verantwoordelijk, nee: sinds 1 januari dit jaar is de gemeente uw aanspreekpunt op het gebied van dagbesteding, beschermd wonen, individuele begeleiding en alle vormen van jeugdhulp. Deze operatie is in de afgelopen jaren veelvuldig besproken in de gemeenteraad van Groningen. Samen met SP-wethouder Jannie Visscher protesteerden we tegen de forse kortingen die gepaard zouden gaan met de overheveling van deze taken. We vonden en vinden dat er teveel is bezuinigd door het Rijk op onderdelen zoals de huishoudelijke hulp. Desalniettemin vonden we ook dat zorg en welzijn op een andere manier moesten worden ingericht. Dichter bij mensen thuis, meer stem aan de persoon die zorg of hulp ontvangt, veel minder bureaucratie en daarmee gepaard gaand: meer vrijheid aan de professional. Want in het systeem waarin de zorg en hulp is georganiseerd zit men te vaak achter de computer elke minuut te verantwoorden en wordt er te weinig gekeken naar de veerkracht van het individu. Die transformatie kost jaren: er valt nog veel te veranderen. Wijkteams zijn op dit moment bijvoorbeeld nog te vaak grote netwerkorganisaties waar verschillende zorgaanbieders met elkaar vergaderen. Ook raken mantelzorgers nog te vaak overbelast en is het maar de vraag of continuïteit van zorg kan worden geboden aan iedereen.
Voor de mensen die huishoudelijke hulp ontvangen is in Groningen gekozen voor een overgangsjaar. Er is voor 2015 acht ton uitgetrokken voor een zogenaamde zachte landing, zodat iedereen kan wennen aan de nieuwe situatie. Daarnaast zijn er gesprekken gevoerd met de ruim 2500 mensen die hulp ontvangen bij taken als schoonmaken, wassen en opruimen. Zij zijn door consulenten zo goed mogelijk geïnformeerd over de mogelijkheden voor deze huishoudelijke hulp, de tegemoetkoming daarvoor in 2016 en zijn ingelicht over de nieuwe algemene voorziening voor was&strijk. Velen van hen waren zelf of met hulp uit de directe omgeving in staat om bijvoorbeeld de was te (laten) doen. Voor een klein deel van deze groep is de indicatie gewijzigd naar zwaardere huishoudelijke hulp. Er zijn in totaal 119 bezwaren ingediend, waarvan 73 zijn ingetrokken en en klein deel uiteindelijk gegrond is verklaard. En hoewel de SP zich laatdunkend uitlaat over de keukentafelgesprekken, zijn daar vooralsnog geen klachten over binnengekomen.
Zijn we er dan al? Nee, nog lang niet. Waar mensen tussen wal en schip vallen, moeten we deze mensen in ons vizier krijgen en ervoor zorgen dat zij de hulp krijgen die nodig is. Ook zal de komende jaren nog hard moeten worden gewerkt aan een overheid die minder bureaucratisch en meer buigzaam wordt, moeten directeuren en leidinggevenden ruimte leren geven aan de werkvloer en moeten we methoden vinden om continuïteit van zorg aan een ieder te kunnen waarmaken. Wij, politici, zullen nieuwe manieren moeten vinden om enerzijds niemand tussen wal en schip te laten vallen en anderzijds de innovatie in het sociaal domein alle ruimte te geven. We roepen de SP op om daarin samen op te trekken: niet tegen dit college, maar voor alle inwoners van Groningen.
Dit opinieartikel is dinsdag 6 oktober 2015 verschenen in het Dagblad van het Noorden.