Met gepaste trots mag ik verkondigen dat vanaf september 2017 de kinderopvangkosten voor alleenstaande studerende MBO’ers met kinderen betaald worden. Hierdoor kunnen deze ouders studie en zorg beter combineren en voorkomen we dat ze vroegtijdig stoppen door financiële problemen. Ik vind het oneerlijk en onbegrijpelijk als studerende ouders hun studie niet kunnen afmaken omdat ze de kinderopvangkosten niet kunnen betalen. Deze doelgroep heeft het al moeilijk genoeg en moet vaak de eindjes aan elkaar knopen.
Heel veel mensen vragen mij waarom ik mij zo inzet voor alleenstaande studerende ouders. Nou het zit zo... zelf was ik ook jong moeder (gelukkig niet alleenstaand). Ik weet hoe belangrijk het is om een vangnet te hebben. Studeren op zich is al pittig en als je kinderen hebt is het een mega-onderneming: als je kind nog te jong is om naar school te gaan kun je alleen studeren als je kind naar de opvang kan. Leven en studeren van studiefinanciering alleen is een uitdaging, hoe kom je rond?
Het enige wat je overeind houdt is het vooruitzicht dat je na 4 jaar afgestudeerd bent. Want naast dit vergezicht kamp je met schuldgevoelens, vooroordelen en onbegrip. Je leeftijdsgenoten hebben een ander levensritme, de mensen die kinderen hebben zijn veel ouder en vinden het egoïstisch dat jij zo weinig tijd doorbrengt met je kind. Je leeft in een andere wereld, of eigenlijk tussen twee werelden in. De gedachte om te stoppen, vooral na een slecht cijfer voor een tentamen borrelt vaak op en als je ook nog de vaste lasten niet kan betalen dan moet je wel heel sterk zijn om elke maand je rug te rechten en door te gaan.
Uit ervaring weet ik dus hoe belangrijk het is om een steuntje in de rug te krijgen en gun ik het alleenstaande studerende ouders en hun kinderen om door deze regelingen iets meer lucht te krijgen.
Oftewel, je begrijpt dat ik niet aan de zijlijn kon toekijken op het moment dat ik hoorde over een Groningse alleenstaande studerende moeder die een rechtszaak startte, omdat de gemeente de kosten in de kinderopvang niet wilde betalen, en de rechtszaak won. Ik vroeg mij daarbij af of dit ook kon gelden voor andere alleenstaande studerende ouders in Groningen. Ik heb toen contact gelegd met de desbetreffende moeder en de stichting die haar ondersteunt en zo heb ik hier vorig jaar schriftelijke vragen over opgesteld die hebben geleid tot aanpassing van de regels.
Eerder maakte ik mij al druk over het punt dat alleenstaande studerende ouders geen gebruik konden maken van een regeling die ervoor zorgt dat je een wasmachine, koelkast of fornuis krijgt als je huidige kapot is gegaan. Door onze inzet is de verordening gewijzigd en kunnen alleenstaande studerende ouders gebruik maken van deze zogeheten witgoedregeling.