Martijn van der Glas is kandidaat-raadslid voor GroenLinks en al jaren bij de partij betrokken. Martijn, duurzaamheidscoördinator bij de gemeente Delfzijl, ziet tal van groene kansen in de dagelijkse praktijk en grijpt die met beide handen aan. Voor hem is duurzaamheid een banenmotor en vliegwiel voor andere terreinen. We vroegen hem naar één van de dingen waar hij zich de komende jaren voor wil inspannen. En dat is: een ander Groningen van boven. 'Ik geloof in het oerwoud van groene daken dat verrezen is op het dak van Groningen.'
Zaterdag 16 november stond ik aan de Sluiskade met mijn dochter van vier. Vol verwachting klopte ons hart. De tijd van geloven heb ik jaren geleden achter me gelaten maar ik kan niet ontkennen dat ik gegrepen werd door de komst van Sinterklaas naar Nederland. Als een voetbalelftal dat de EK gewonnen heeft gleed stapvoets de stoomboot van de goedheiligman deze prachtige stad in. Op de achtergrond de Hoge der Aa, het leek wel een plaatje van Anton Pieck. Vol enthousiasme stortten wij ons thuisgekomen op de uitzending van die intocht. Hetzelfde gevoel bekroop mij weer dat ik ook aan de Sluiskade ervoer. Tot één moment... De Sint was zijn staf kwijt en ik zag een luisterpiet bij een schoorsteen op een dak ergens in de binnenstad. Hij luisterde in de schoorsteen en was bezig aantekeningen te maken. De camera zoomde uit en daar ging mijn gevoel.
Stel je voor!
Groningen van boven is niet mooi. Het was een hard gelag maar ik kon niet anders concluderen. Groningen vanuit de lucht is een heel akelig, grijs, grote lap dakleer! Als je het allemaal achter elkaar op de grond zou plakken zou je er met 120 kilometer per uur comfortabel over heen kunnen scheuren. Foeilelijk. En ik kon er niks aan doen maar daar sloeg mijn fantasie weer op hol. Stel je nu eens voor dat die daken niet saai grijs zouden zijn maar groen, rood, geel, blauw. Stel je voor dat je een overtrekkende trekvogel bent en je kijkt naar beneden. Wat zou je dan liever zien? Stel dat je een dak zou hebben dat fijnstof uit de lucht haalt, de gemiddelde temperatuur in de stad verlaagt en het regenwater buffert als er teveel valt en langzaam afgeeft in tijd van droogte. Stel dat er naast de Stedelijke Ecologische Structuur, die keurig beleidsmatigvastgelegd is in het beleidsplan Groen van de gemeente de Groene Pepers, er een ecologische structuur over de daken van de huizen liep. Bijen, vogels, planten alles floreert maar dan 12 meter boven de grond.
Goedkoper, mooier én beter voor natuur en milieu
Noem mij een dromer, maar voor deze dromen kies ik wel! Vooral omdat er geen reden is om niet massaal over te stappen op groene daken. Groene daken zijn goedkoper dan ouderwetse dakleerdaken, tenminste als je in staat bent om langer te calculeren dan vier jaar (een ‘regulier’ dak leeft ongeveer 15 jaar, een groendak minimaal 35). Groene daken zijn mooier dan ouderwetse daken. Groene daken brengen natuur naar je dak. Ik ben erg blij met de subsidie die de gemeente geeft op de aanleg van groene daken. Ik merk in mijn contact met de inwoners van de stad (ik heb een adviesbureau dat onder andere adviseert over de aanleg van groene daken) dat die subsidie mensen net over de streep kan trekken.
Mijn droom is dat er over een jaar of zes weer een camera uitzoomt boven deze mooie stad. Mijn dochter, vrees ik, gelooft dan niet meer. Ik geloof dan wel. Ik geloof in het oerwoud van groene daken dat verrezen is op het dak van Groningen.
Zachtjes gaan de paardenvoetjes: trippel, trappel, trippel, trap.
Lees hier meer over de achtergrond van Martijn van der Glas!