In de stad Groningen moet ruimte gecreëerd worden voor mensen die bewust kiezen voor wonen in tiny houses.

Bert is 26. Twee jaar geleden is hij afgestudeerd aan de Hanzehogeschool, richting Informatica. Sinds die tijd is Bert ZZP-er. Met zijn bedrijfje Berts Bits heeft hij onregelmatig opdrachten. Het ene moment kan hij daar goed van rondkomen en op andere momenten is het bikkelen. Bert houdt van uitgaan, reizen en lezen. Twee jaar geleden heeft hij zijn studentenhuis in de Schildersbuurt verlaten. Hij verdient teveel voor een sociale huurwoning en geen bank wil hem een hypotheek aanbieden. Hij huurt nu een groot, relatief duur particulier appartement in de Oosterpoort. 

Bert hecht niet echt aan bezit. Zijn mobieltje is tegelijk zijn muziekcollectie, zijn boekenkast en zijn fotoalbum. Wel hecht hij aan een woonomgeving met zo weinig mogelijk impact op het milieu. Zijn ouders in Godlinze hebben aan den lijve de gevolgen van de gaswinning ondervonden toen hun huis scheuren begon te vertonen. Bert is een handige jongen en hij mag graag knutselen aan zijn huis.



Bert is een fictief persoon. Hij bestaat niet echt. Er bestaat een grote en groeiende groep mensen  zoals hij. Mensen die gaan voor tiny houses. Huizen van maximaal 50 vierkante meter waarin geslapen, gewerkt en geleefd wordt. In de rest van de wereld is al een ware beweging van de grond gekomen. Tijdens de huizencrisis in Amerika ontstond een groeiende groep die de traditionele manier van wonen in steeds grotere huizen, tegen steeds hogere lasten met een hoog energieverbruik, niet meer wil. Ook in Groningen blijkt deze groep groter dan in eerste instantie gedacht.



Met enige regelmaat worden wij benaderd door mensen die prachtige plannen hebben. Tijdens een thema-avond over tiny houses, georganiseerd door Platform Gras, verschenen meer dan tachtig geïnteresseerden. Niet alleen mensen als Bert maar ook architecten, kunstenaars en stedenbouwkundigen. Het bewijs dat het onderwerp leeft in de stad Groningen.



Toch zijn er obstakels bij het realiseren van Berts plannen. De Nederlandse wetgeving is niet ingericht op huizen die geen aansluiting hebben op gas, elektriciteit en riolering. Bestemmingsplannen en het bouwbesluit kunnen de realisatie van tiny houses in de weg staan. Dit leidt ertoe dat illegale woonvormen zijn ontstaan zoals betonbos aan het Damsterdiep in Groningen waar bewoners wel hun droom kunnen realiseren, maar dan zonder officieel woonadres, zonder een goede controle op brandveiligheid en met een gemeentelijke gedoogconstructie.



Wat ons betreft moet deze situatie veranderen. Mensen als Bert hebben een serieuze woonwens. De gemeente Groningen moet onderzoeken op welke manier , binnen bestaande regels, tegemoet gekomen kan worden aan de wensen van deze groep. Realisatie van tiny houses is een stap naar een duurzamere samenleving. Een groep van bijvoorbeeld vijf tiny houses kan gezamenlijk in haar eigen energiebehoefte, eigen waterzuivering en eventueel eigen voedsel voorzien. Dat past in de gemeentelijke doelstelling om in 2035 energieneutraal te zijn. Veel tiny houses zijn architectonische juweeltjes. Die willen we tonen. Daarom willen we dat de gemeente Groningen een evenement organiseert waar deze huizen bewonderd kunnen worden en geïnteresseerden elkaar kunnen ontmoeten.

Als Groningen het aandurft dan heeft de stad het in zich om de tinyhouseshoofdstad van Nederland te worden.



Martijn van der Glas, raadslid GroenLinks gemeente Groningen

Gerjan Kelder, raadslid Partij voor de Dieren gemeente Groningen