We zoeken de uiterste grenzen van de Participatiewet op en blijven landelijk lobbyen voor een aanpassing hiervan. In de recente periode — en mede door de corona crisis — is de kloof tussen de meest en de minst verdienende huishoudens sterk toegenomen. Er zullen altijd verschillen in inkomen, bezit en mogelijkheden tussen mensen zijn, maar op lokaal niveau zullen we altijd blijven strijden tegen de groeiende ongelijkheid.

GroenLinks wil...

  1. De samenwerking met maatschappelijke partijen versterken om het uitbannen van armoede gezamenlijk aan te pakken.
  2. Een structurele stijging van het netto besteedbaar inkomen van minimahuishoudens. Daarom willen we regelingen en toeslagen waar mogelijk automatisch en flexibel gaan toekennen. De individuele inkomenstoeslag keren we na drie jaar in plaats van na vijf jaar uit.
  3. Meer uitgaan van vertrouwen en minder van controleren. Geld dat we daardoor niet hoeven uit te geven aan controle gebruiken we (deels) voor het verhogen van toeslagen en (deels) voor inkomens- en werkconsulenten om individueel maatwerk te leveren.
  4. De Stadjerspas voortzetten in de vorm van de Groningen Pas. Alle Groningers krijgen deze pas, daarmee is het gebruik niet stigmatiserend. We zetten speciaal in op mogelijkheden die kinderen ondersteunen.
  5. De laptopregeling uitbreiden zodat kinderen in groep 7 al een laptop kunnen krijgen.
  6. Zolang de Voedselbank nog bestaat, gebruik maken van deze logistieke infrastructuur om inwoners met een laag inkomen te bereiken. Wel beschouwen we in een zo rijk land als Nederland, de Voedselbank als een onwenselijk en stigmatiserend fenomeen, dat het gevolg is van de toegenomen ongelijke verdeling van middelen.
  7. De gemeente zorgt ervoor dat iedereen voldoende toegang heeft tot menstruatieproducten, door op openbare plekken gratis menstruatieproducten beschikbaar te stellen.
  8. Met flexibele bijstand en inkomensondersteuning de kans verkleinen op een armoedeval en voorkomen dat de 17% 'werkende armen', zzp’ers en flexwerkers onder het sociaal minimum terecht kunnen komen.
  9. Schuldhulpverlening intensiveren om inwoners zo snel als mogelijk te kunnen ondersteunen. Door schaamte zoeken mensen vaak te laat hulp, terwijl ondertussen schulden blijven oplopen en in huishoudens de stress oploopt. We zetten daarvoor nog meer in op vroegsignalering. Professionals laten we daarbij zo vroeg als mogelijk en zo adequaat mogelijk ondersteuning bieden.
  10. Stress door schulden voor inwoners met problematische schulden goed aanpakken door voor hen een gemeentelijke schulden voorziening in te richten — met een pauzeknop! Daarmee bundelen we al hun schulden, zodat zij met maar één schuldeiser te maken hebben.
  11. Met de nieuwe academie ‘Gro Next’ werken aan het bundelen van kennis over armoede en schulden en ons blijven inzetten voor het bespreekbaar maken van armoede.
  12. Stoppen met het opleggen van oninbare boetes aan dak- en thuislozen, mensen in schuldhulpverleningstrajecten en mensen onder bewindvoering.